خورشيد جاوداني
در صبح آشنايي شيرينمان، تو را
گفتم كه: مرد عشق نئي ، باورت نبود
در اين غروب تلخ جدايي ، هنوز هم
مي خواهمت چو روز نخستين ولي چه سود
مي خواستي به خاطر سوگندهاي خويش
در بزم عشق بر سر من ، جام نشكني
مي خواستي به پاس صفاي سرشك من
اين گونه دل شكسته ، به خاكم نيفكني
پنداشتي كه كوره عشق سوزان من
دور از نگاه گرم تو خاموش مي شود
پنداشتي كه ياد تو ، اين ياد دلنواز
در تنگناي سينه ، فراموش مي شود
تو رفته اي كه بي من ، تنها سفر كني
من مانده ام كه بي تو، شبها سحر كنم
تو رفته اي كه عشق من از سر بدر كني
من مانده ام كه عشق تو را، تاج سر كنم
روزي كه پيك مرگ مرا مي برد به گور
من ، شب چراغ عشق تو را نيز مي برم
عشق تو ، نور عشق تو، عشق بزرگ توست
خورشيد جاوداني دنياي دلگيرم

نظرات شما عزیزان:

Saeed rashidi

ساعت22:11---22 آبان 1392

خیلی عالی بود

وبلاگ زیبایی دارین

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: